Rada EPSCO przyjęła już podejście ogólne do nowelizacji przepisów o ustalaniu ustawodawstwa mającego zastosowanie do pracowników delegowanych, wysłanych oraz wykonujących pracę na terytorium dwóch lub więcej państw członkowskich. Komisja EMPL pracuje nad Raportem w tej samej sprawie. Zmieni się zakres podmiotowy przepisów o ubezpieczeniu społecznym pracowników delegowanych, wymóg podlegania ustawodawstwu przed oddelegowaniem, zasady zastępowania pracowników delegowanych, warunki dotyczące pracodawców osób pracujących w dwóch krajach.

Omówimy szczegółowo:
– skutki wyroku TSUE w sprawie Alpenrind (zastępowanie),
– pojęcie „normalnej działalności” pracodawcy oraz potencjalne skutki wprowadzenia tego wymogu dla pracodawców osób wykonujących prace w dwóch krajach,
– warunek podlegania ustawodawstwu państwa wysyłającego bezpośrednio przed oddelegowaniem (ze szczególnym uwzględnieniem cudzoziemców),
– ubezpieczenie społeczne cudzoziemców spoza UE delegowanych przez polskie przedsiębiorstwo do innego państwa członkowskiego.

W razie potrzeby przypomnimy także podstawowe zasady koordynacji systemów ubezpieczenia społecznego.
Choć w UE panuje swoboda przemieszczania się, to przekroczenie granicy, zwłaszcza w celach zarobkowych, ma swoje konsekwencje w sferze ubezpieczeń społecznych. Każde państwo członkowskie może samodzielnie ustalać zasady objęcia ubezpieczeniem społecznym, wysokość i rodzaje składek, a także wysokość, rodzaje oraz zasady nabywania prawa do świadczeń. Poszczególne systemy ubezpieczeń społecznych znacznie różnią się od siebie. Ustawodawstwo Unii Europejskiej nie ingeruje w te przepisy. Zamiast tego usuwa kolizje miedzy systemami, które muszą powstać w przypadku przekroczenia granicy.
Celem przepisów unijnych jest unikanie podwójnego obejmowania obowiązkiem ubezpieczeniowym i unikanie udzielania podwójnych świadczeń, ale nade wszystko ochrona przed utratą ubezpieczenia i prawa do świadczeń tylko dlatego, że ubezpieczony przekroczył granicę. Bez tych przepisów, swoboda przemieszczania się, swoboda świadczenia usług i swoboda przedsiębiorczości byłyby fikcją.
Na Pracowni interesować nas będą dwie zasady: zasada stosowania jednego ustawodawstwa oraz reguły ustalania, które ustawodawstwo ma zastosowanie.

Koszt uczestnictwa:
– dla Członków IMP i ich współpracowników: 300 zł netto/os.
– dla osób spoza IMP: 750 zł netto/os. i 300 zł netto/os. za drugą i kolejną osobę z tej samej firmy
– dla pracowników naukowych zainteresowanych tematyką delegowania pracowników uczestnictwo jest bezpłatne