Część I – Wyzwania i bariery w delegowaniu pracowników

Postaramy się zidentyfikować najważniejsze wyzwania w delegowaniu pracowników i wypracować sposoby ich pokonywania.
Formuła: warsztaty przy stolikach.
Prosimy uczestników o przygotowanie dwóch-trzech problemów, które omówimy osobno w małych 4-5 osobowych zespołach i następnie przedstawimy na forum grup. Dla problemów, które uczestnicy zasygnalizują przed Pracownią, prowadzący przygotują istniejące orzecznictwo europejskie i krajowe i ew. praktyki ZUS.

Wyzwania zidentyfikowane (zasygnalizowane wcześniej)
1. Cudzoziemcy: zatrudnianie, delegowanie, NIP i PESEL, miejsce zamieszkania, opodatkowanie
2. Kontrola: przygotowanie pracowników do zachowania podczas kontroli (zwłaszcza abuzywnych)
3. Delegowanie a praca tymczasowa
4. Zastępowanie

Część II – Delegowanie na mocy nowych, zrewidowanych przepisów

29 maja 2018 r. Parlament Europejski przegłosował Dyrektywę rewidującą Dyrektywę o delegowaniu pracowników. Po głosowaniu w Radzie (21 czerwca) prawdopodobne jest, że jej przepisy zaczną obowiązywać od ok. lipca-sierpnia 2020 r.

Już teraz chcielibyśmy skupić się na kilku praktycznych kwestiach, związanych z podejściem do dwóch-trzech kluczowych zagadnień:
1. Okres delegowania 12 + 6 miesięcy
2. Zastępowanie
3. Początek obowiązywania zrewidowanej Dyrektywy a wnioski o A1 na 24 miesiące

Spróbujemy znaleźć praktyczne odpowiedzi na związane z nimi pytania, w tym:
Jak nie doprowadzić do przekroczenia okresu 12 miesięcy?
Jak obliczać ten okres?
Czy dotyczy on wszystkich pracowników delegowanych w to samo miejsce do wykonywania tego samego zadania?
Niezależnie od tego, czy delegują ci sami pracodawcy, czy inni?
Co po upływie okresu 12 miesięcy?
Czy będzie okres „resetu”, po którym można ponownie delegować w to samo miejsce?
A jak wejście w życie Dyrektywy rewizyjnej będzie miało się do pracowników już delegowanych na 24 miesiące?
A tych, którzy na taki okres zostaną delegowani od września 2018?