Na zaproszenie Polskiej Izby Handlowo-Przemysłowej we Francji przedstawiciele naszego Stowarzyszenia wzięli udział w warsztatach szkoleniowych dotyczących oddelegowania pracowników do Francji, dyrektywy 2014/67/UE oraz ustawy Savary.
Gośćmi spotkania, które odbyło się 11 grudnia w Paryżu byli między innymi:
- Danuta Jazłowiecka – Europoseł, Wiceprzewodnicząca Komisji Zatrudnienia i Spraw Socjalnych Parlamentu Europejskiego, laureatka nagrody Labor Mobilis 2013
- Krzysztof Delert-Urban – Starszy specjalista w Departamencie Ubezpieczeń i Składek ZUS
- Sylvie Douhéret – Dyrekcja Spraw Prawnych, CLEISS
- Philippe Quittat-Odelain – Dyrektor ds. Podejmowania działań wobec przedsiębiorców, DIRECCTE IDF
- Yann Douliard – Kierownik Departamentu kontroli pracy nielegalnej, DIRECCTE IDF
- Jean-Francois Gicquel – Inspektor pracy, Kierownik Działu ds. zwalczania pracy nielegalnej, DIRECCTE IDF
Podczas warsztatów, które miały miejsce w siedzibie Wydziału Promocji Handlu i Inwestycji Ambasady RP w Paryżu rozmawiano o implementacji dyrektywy wdrożeniowej przez państwa członkowskie. Poseł Jazłowiecka z przykrością zauważyła, że niektóre państwa przy okazji implementacji dokumentu próbują przemycać przepisy wspierające protekcjonizm. Jako problem wskazała również korzystanie przez organy rentowe niektórych państw członkowskich z różnych poradników do interpretacji prawa. Zdaniem Pani poseł nie są one źródłem prawa i nie mogą go zastępować, bowiem Parlament Europejski, który jest instytucją prawodawczą Unii Europejskiej nie posiada wpływu na ich treść.
Laureatka Labor Mobilis zaapelowała także do przedsiębiorców o przekazywanie do niej sygnałów o zagrożeniach, nieprawidłowościach i naruszeniach prawa przez państwa członkowskie oraz o postępach w implementacji dyrektywy.
Kolejnym tematem spotkania było aktualne stanowisko ZUS w wydawaniu zaświadczeń A1 w świetle wyroku Sądu Najwyższego z dnia 04 czerwca 2014 r. (sygn. akt: II UK 565/13). W orzeczeniu tym Sąd Najwyższy uznał, iż przepisy unijne wprowadzają sztywny wymóg (rozumiany jako conditio iuris) uzyskania w państwie członkowskim siedziby przedsiębiorcy obrotu na poziomie minimum 25% dla uznania, iż podmiot ten spełnia kryterium obrotu, jako jednej z przesłanek pozwalających określić, czy w danym kraju członkowskim „zazwyczaj prowadzi znaczną część działalności” w myśl art. 14 ust. 2 Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 987/2009 z dnia 16 września 2009 r. Ponadto, w ocenie Sądu Najwyższego obrót na niższym poziomie nie może być równoważony (kompensowany) wartością innego kryterium.
Tymczasem, nie dość, że kryterium uzyskania obrotu na sztywnym poziomie co najmniej 25% nie wynika z powszechnie obowiązujących przepisów prawa Unii lub orzecznictwa ETS (a jedynie pośrednio z „Praktycznego poradnika….” wydanego przez Komisję Administracyjną ds. Koordynacji Systemów Zabezpieczenia Społecznego, który nie może być traktowany jako źródło prawa), to dodatkowo przyjęcie przez Sąd Najwyższy założenia, iż niższy obrót nie może być kompensowany wartością innego kryterium stoi w sprzeczności z zawartymi w Decyzji nr A2 z dnia 12 czerwca 2009 r. wytycznymi interpretacyjnymi w zakresie ustalenia, czy podmiot „zazwyczaj prowadzi znaczną część działalności” w kraju, w którym ma siedzibę. Zgodnie z tymi wytycznymi każdy przypadek należy rozpatrywać z osobna, z uwzględnieniem charakteru prowadzonej działalności przez dany podmiot. Przywołane tam kryteria, takie jak obrót, liczba umów wykonywanych w danym państwie, liczebność personelu itp. mają zaś charakter niewyczerpujący, przykładowy i wymagają indywidualnego dostosowania do danego przypadku.
Pan Krzysztof Delert-Urban podtrzymał opinię Zakładu Ubezpieczeń Społecznych przedstawioną wcześniej podczas posiedzenia Komisji Trójstronnej [
O spotkaniu pisaliśmy tutaj.] Uspokajał, że ZUS nie będzie zmieniał swojej praktyki w ocenie „znaczącej działalności” oraz nadal prezentować będzie elastyczne i zgodne z duchem prawa podejście w sprawie poświadczania formularzy A1 biorąc pod uwagę wszystkie elementy stanu faktycznego, a nie wyłącznie obrót krajowy.
Podczas szkolenia wysłuchać można było również prelekcji przedstawicieli DIRECCTE IDF (Dyrekcji regionalnych przedsiębiorstw, konkurencji, konsumpcji, pracy i zatrudnienia). Ich wystąpienie dotyczyło ustawy Savary. Mówcy podkreślali, że jej celem nie jest przekonywanie francuskich firm do bycia nieufnymi wobec zagranicznych usługodawców, lecz do dokładniejszego przyglądania się zagranicznym podwykonawcom, z którymi zawierają umowy.
SS/ŁK/AZ
